flinke storm was dat afgelopen Maandag. Deed me denken aan een soortgelijke storm in 1987. Toen ik op de fiets naar de VU onderweg was en op de Amstelveenseweg reed, zag ik een lange boom recht op me af komen. Even later zat ik op de grond met wat schrammen en een bloedlip. Mijn fiets was compleet in de prak, total loss. De brandweer die me met kettingzagen bevrijdde uit mijn benarde positie, kon het nauwelijks geloven; hij leeft nog! Hoe is het mogelijk! Dat vroeg ik mezelf ook af. Een engelenbewaarder? God? Een centimeter naar links of rechts en ik was er niet meer geweest. Dan wil je wel even een dankgebedje doen. Trillend en lijkbleek kwam ik even later aan bij mijn professor in de collegezaal. ‘Ga maar naar huis, je bent ziek!’. Opgelucht en dankbaar fietste ik weer naar huis.