De laatste dagen van het jaar, dus veel boodschappen gedaan. Bij de slijter was het zoals gewoonlijk erg druk en vonden de Moet & Chandons, de Heider Piepsack en hoe ze allemaal ook mogen heten in de duurste prijsklasse, gretig aftrek. Aanvankelijk voelde ik ervoor om dit jaar eens echte Champagne aan te schaffen, maar de prijs van 35-40 Euro per fles weerhield me ervan. Gewoon niet leuk meer, dan maar gewoon de Freixenet zoals elk jaar, die smaakt me ook uitstekend. Wel opgepast met innemen en niet te vroeg beginnen! Anders lig je om een uur of 1 op nieuwjaarsdag al op apegapen. Dat overkwam mijn vrouw vorig jaar met de Prosecco. Verraderlijk drankje. Niet meer dus. Rustig aan, na 12 uur het dak eraf. Kunnen we tot de vroege uurtjes dansen. Anders wordt het een saaie bedoeling. Wel leuk dat ik dit jaar Duitse vrienden op bezoek krijg, wordt dus echt sehr gemütlich, einen guten Rutsch ins neuen Jahr!

Tegenwoordig zie je op kerstkaarten vaker ‘vrolijk kerstfeest en gezellig nieuwjaar’ dan het aloude en bekende ‘prettige kerstdagen en een gelukkig nieuwjaar’.

Het is dus blijkbaar vrolijker en gezelliger geworden. Prettig was niet genoeg, het moet vrolijk, er mag gelachen worden. En gelukkig, ja dat is ook wel een groot woord. Gezond, dat is gelukkig zonder dat je het merkt. Gezellig, ja echt Nederlands.

Lekker eten en drinken? Ja dat is altijd al heel gezellig. Maar pas op met alcohol, begin niet al s’middag aan het bier of de wijn, anders zit je na de champagne al te knikkebollen. Pas op met te zware rode wijn, neem liever een biertje of een fris en fruitig chardonnay’tje of zo. Niet te zwaar. Oliebollen? Bakstenen voor de maag. Vuurwerk? Pijlen ok. maar rotjes niks aan. Dan nog liever de feestelijk sterretjes. Lampjes, kerstboom, kaarsjes? Ja dat is gezellig. Het gezelligst is de voorpret, die is nu al begonnen.

En natuurlijk bezoek van vrienden, leuke vrienden. Dan wordt het pas echt gezellig.

Led doet me denken aan Led Zeppelin, de legendarische hardrock formatie uit de jaren ’70 en het eerste en meteen ook het beste concert dat ik mocht meemaken. 40 jaar geleden, in 1973, was ik dertien en stond vooraan in de Ahoy in Rotterdam, diep onder de indruk van zanger Robert Plant, de harde slagen van de legendarische drummer John Bonham en de waanzinnige gitarist Jimmy Page. De bassist John Paul Jones stond er nogal onopvallend bij maar deed zijn werk goed. Ik heb later nog veel concerten gezien, maar nooit maakte iets meer indruk dan dit.

Maar dit even terzijde. Led staat tegenwoordig voor LED-verlichting en siert in deze tijd van het jaar menig winkel en huiskamer en zorgt voor veel extra gezelligheid in huis.

Zelf ben ik ook overstag gegaan, maar niet voor het harde rood, blauw of groen. Ik vond het mooiste de kleine warme naturel lichtjes. Aangezien ik op een hoekhuis woon met veel glas is dit een revelatie. Met oud en nieuw zitten we nu omringd door Led lampjes. Dat ziet er heel gezellig uit en als ze aan zijn ben je meteen al in een feest-stemming.

Dat is leuk want de voorpret is al volop begonnen. Met Oud en Nieuw komen mijn goede vrienden uit Duitsland en dan mag het wel gezellig zijn.

Aangezien ik toch al op 9-hoog woon en een geweldig uitzicht heb op al het vuurwerk, wordt deze show, die als voordeel heeft dat ik er geen stijve nek van krijg door al het omhoog kijken, het vuurwerk komt immers naar me toe, nog mooier door een warme geelgoude omlijsting van piepkleine Ledlampjes. Met deze Led belooft het misschien wel de mooiste Oud en nieuw van mijn leven te worden.

Het concert van mijn leven, dat was Led Zeppelin.

Lijstjes, ze komen weer. Aangezien ik lang geleden opgehouden ben met die verschrikkelijke Top 2000 met platen die je al honderden keren met tegenzin moest beluisteren in supermarkten en call-centers bij het wachten op een medewerker, saaiheid troef: Music van John Miles, Hotel California van The Eagles en het voor de tienduizende keer gespeelde Bohemian Rapsody. Alles van Sting, Springsteen, U2 en Chris Rea vind ik ook niet meer te pruimen, achtergrond hoofdpijn herrie, meer is het niet.

Child in Time? Stairway to heaven? Dertig jaar geleden mooi, maar nu echt genoeg. Ik wil en kan dit niet meer horen.

Leukste plaat van 2013 was toch wel Daft Punk met Random Acces Memory. Lekkere muziek, zeer dansbaar ook met nostalgie naar de goeie ouwe discotheek van eind jaren 70, begin jaren 80.

Ik luister liever naar de album top zoveel, dan hoor je nog wel leuke dingen.