Nederlands leraar

‘Avez-vous des asperines?’

3-06-2012

Blog

‘De kat van ome Willem is op reis geweest’ zong Wim Sonneveld en; ‘hij is voor zeven dagen naar Parijs geweest’. Wij ook. Wij, dat was ik met Fred en Ruud, die in een elektrische rolstoel zat. In een Renault bestel reden we Ruud in z’n rolstoel naar Parijs. Tegen de avond reden we de Champs Elysees open en stopten we bij de toeristische informatie om naar een hotel te informeren dat de beschikking had over een lift, zodat we met de rolstoel erin konden. Fred bleef even wachten bij Ruud in de auto. Toen terugkwam hadden ze samen de fles Whisky die ze bij een benzinepomp hadden aangeschaft al voor de helft burgemeester gemaakt. Ik reed naar het adres van het hotel. Bij het hotel aangekomen, bleek de rolstoel niet in de lift te passen. We tilden Ruud in de lift en lieten de rolstoel beneden staan. Na Cous-cous bij een nabijgelegen marokkaans restaurant werd bij een avondwinkel nog een tweede fles whiskey aangeschaft. De volgende ochtend met knallende koppijn wakker, stelde ik aan de receptioniste de vraag; ‘avez-vous des asperines?’. Na vier keer langzaam herhalen bleek ze ze nog te hebben ook.

We verplaatsten ons naar een terras in de zon voor Café au lait met croissants. Een prachtige foto gemaakt op Place des Invalides met Ruud in z’n rolstoel onder het naambordje. Ook een van een agentje in een bewakingshokje, hij bleef star voor zich uit kijken. Rondvaartboot op de Seine. Hapje eten in een brasserie. De avond hadden we voor Folies de Bergères gereserveerd. Met een fles champagne genieten van de mooie dansende dames met prachtige lange benen.

Een dag later naar Centre Pompidou waar we vanaf het balkon de straatartiesten op het plein van bovenaf konden bewonderen. Tenslotte wilden we naar het paleis van Versailles. We hadden moeite met het vinden van de juiste weg. Tal van mensen gevraagd; Versailles? Niemand had er ooit van gehoord. Het bleek aan de uitspraak te liggen. ‘Véérsááje’ was de juiste uitspraak, zo bleek. In ieder geval geen ‘Ferzalje’. Die spiegelzaal. Die gigantische tuinen met ontelbare beelden. Honderden beeldhouwers hadden hier hun leven lang aan gewerkt. Indrukwekkende pracht en praal.