Bijna in slaap gevallen, die wedstrijd Nederland-Argentina was niet om aan te zien, even in de verlenging een kans voor Robben, daarna weer saai verdedigen, verdedigen en nog eens verdedigen.

En waar was Krul? Die had er zeker een paar tegengehouden.

Maar dat is achterafgepraat.

Een wedstrijd om weer snel te vergeten.

7 – 1. De uitslag spreekt voor zich. Lukte het Nederland om Spanje af te drogen met 5 – 1, Duitsland doet er nog een schepje bovenop tegen Brazielig met 7 doelpunten.

Superieur op alle fronten vernedert die Mannschaft Brazielig. Prachtige doelpunten van de beste voetballers ter wereld.

Wat krijgen we naar afloop van deze prachtige wedstrijd te zien op de NOS?

In plaats van een herhaling van de superieure Duitse doelpunten en beelden van juichende Duitse fans krijgen we een zielig liedje en huilende Brazielige fans voorgeschoteld.

Hoe zielig wil je het hebben? NOS op zijn best?

Snel overgeschakeld naar de Duitse televisie om nog eens te genieten van de prachtige doelpunten.

Ik moet nog zien dat Nederland de Mannschaft gaat verslaan.

Toch knap van die Costa Ricanen, Nederlands elftal zo lang dwars zitten. Wat een thriller vannacht, uitlopend op strafschoppen. De ontlading kwam om half een nadat Krul de tweede penalty van Costa Rica stopte. Vuurwerk werd afgeschoten, getoeter en auto’s en mensen op straat. Ze hebben het verdiend. Wat hebben ze een doelpunten afgeschoten, maar telkens ‘net niet’. Wat werd Robben vaak pootje gehaakt door de Costa Ricanen.

Robben werd tijdens het duel met Costa Rica keihard aangepakt door zo’n beetje alle verdedigers van de opponent. “Ik word moe van het gezeik”, reageerde Robben over de kritiek in internatiionale media over zijn ‘schwalbes.’

“Ik word vandaag aan alle kanten onderuitgeschopt”, vervolgde Robben, die na het duel met Mexico bekende één keer onterecht naar de grond ging. “Ik ben nog heel, dat is het belangrijkste.”

Ze kunnen er wel wat van, onze zuiderburen. De Rode Duivels speelden de hele tweede helft beter dan de Argentijnen, die veel minder goalkansen hadden. Kalukula had meer kansen dan Messi.

Geen tijd voor Belgenmoppen.

Eerst maar eens zien wat we er vanaf brengen om 10 uur.

Ik geef Nederland een goede kans op pakweg 4-1.

Dezelfde stand heb ik opgeschreven bij de bakker, de winnaar kan een maand lang gratis brood eten.

Het gaat me niet eens om het brood.

Toch hebben ze het hem weer geflikt, die Duitsers. Niet met bijzonder fraai spel, maar wel effectief. Eerst scoren, dan verdedigen, daar kwam het op neer en dat deden ze goed met een glansrol voor keeper Neuer.

Ik ben geen specialist, maar ik kijk graag naar de wereldkampioenschappen. De spanning groeit naar de wedstrijd van morgenavond om tien uur. Gunstig voor Nederland, want niet zo warm meer. Nederland is mijn absolute favoriet, daarna Duitsland. Een finale tussen die twee lijkt me wel wat.

Als ik op vakantie ben bij mijn Duitse vrienden over een paar weken komen ze natuurlijk met allerlei sterkte/zwakte analyses op de proppen. Wordt leuk.

Wacht even, een Hollander die fan is van Duitsland? Kan dat? Ja, dat kan. Mijn Duitse vrienden zijn ook fan van Nederland. Maar Duitsland wint, denken ze.

We zullen zien.

Het was een festival om te dromen; het zonnetje scheen aan een strakblauwe lucht. Daar begint een goed festival mee. Dat was dit ook. 190 000 bezoekers konden op een drietal podia genieten van tientallen acts. De eerste band die indruk maakte was ‘Hallo Venray’, ‘deze doorgewinterde Haagse band is een begrip in Den Haag’ las ik in het programmaboekje. Altijd gedacht dat ze uit Venray kwamen.

Prima set, goed gitaarwerk, alles klopt aan deze band. Speelde vrijwel compleet hun laatste topplaat ‘Show’. Gers Pardoel was ook van de partij, voor het jongere publiek, veel meisjes vooraan. ‘Waar is dat feestje? Hier is dat feestje!’ aldus een van zijn meezingers. Vrolijk en luchtig, leuke jongen. Verder was de Belgische formatie ‘Epica’ te zien, een prachtige zangeres met een operastem, maar dan op zijn Gothics, dus met een heavy metal band erachter. De muziek was wel heel erg hard, maar een leuke show met vuurwerk. Jonny Lang kon er ook wat van, gitaarsolo’s vlogen om je oren, een fenomenale stem en die ijzersterke mix van blues, soul en R&B. Tenslotte 10CC; hits van 40 jaar geleden gespeeld net als op de plaat, perfecte sound. Mooi hoor, ‘the things we do for love’ en ‘the wall street shuffle’, ‘I’m not in love’ en hun grootste hit ‘dreadlock holiday’. Daarvoor werden we nog getrakteerd met voetbal op een groot scherm. Nederland – Mexico. Mooi moment, toen Sneijder eindelijk scoorde veerde het publiek ineens op.

De combinatie popconcert/ voetbal was zo slecht nog niet. Kortom, een dag om niet snel te vergeten. Volgend jaar weer.