In de eerste plaats vond ik zijn spraak, dictie, taalgebruik prachtig. Verder vond ik hem altijd goed, zo niet heel goed acteren, dansen en zingen. Kortom, een rasartiest zoals je ze niet meer vindt tegenwoordig.
Als ik aan zijn films denk, kom ik al snel bij ‘De Stille Kracht’, elke week op de tv.
Destijds zat ik op internaat Don Bosco en als de Stille Kracht op tv kwam, zat het hele tv kamertje bomvol. Niet omdat de film nou zo spannend en interessant was. Dat was hij wel, maar niet voor de meeste jongens die kwamen kijken, want voor hen ging het om de erotische scenes tussen Willem Nijholt en Pleuni Touw. Van deze dame kregen we zomaar midden in de film op een doordeweekse dag, een ruime blik op haar riante borsten toen ze haar badjas opende voor Willem Nijholt. Vanaf dat moment zat de tv kamer wekelijks vol in afwachting van wellicht nog meer van dat soort momenten.
Die kwamen er niet.

Jaren later zag ik hem in ‘Willem van Oranje’ waarbij hij de rol van de Spaanse Hertog Alva uitstekend vertolkte.

Ook heb ik hem mogen bewonderen in de musical ‘Een kannibaal als jij en ik’ van Neerlands Hoop in Bange Dagen. Meesterlijk hoe hij de quizmaster neerzet, geniaal kwa stem- en taalgebruik. Klasse.

Maar hij was zoveel meer, speelde in films en musicals, schreef boeken en was een prettige verschijning als hij weer eens op tv verscheen.
De laatste keer dat ik hem zag was bij de dodenherdenking in 1984 op de Dam in Amsterdam. Hij liep met halflang haar, nodig voor zijn historische rol in Willem van Oranje, naar de Dam om daar een speech te geven, die ook alweer geniaal was.
Een groot kunstenaar is niet meer onder ons….

Natuurlijk hadden we het singeltje Proud Mary vroeger, begin jaren ’70, al vaak gehoord, evenals River Deep, Mountain High.
Daarna raakte ze in de vergetelheid. Tot 1984 ineens de single ‘Let’s stay together’ van haar in de hitlijsten kwam. Ze kwam bij MTV en zag er, zeker voor haar leeftijd, nog knap en sexy uit. Ik vond het mooi, kocht de maxi single.

Het liedje ‘Tonight’, samen met David Bowie was een hoogtepunt. Twee idolen uit de jaren ’80, beiden inmiddels helaas niet meer onder ons. Je groeide met ze op en dacht nooit dat dat eens voorbij zou gaan. Zo gaat dat nou eenmaal.

Het ging snel, ze bleef hits scoren. Mijn moeder zag haar zelfs met mijn broer in de kuip. ‘Was wel erg hard’ zei ze.

De film en de documentaire zag ik natuurlijk ook. Wat een vreselijk huwelijk met die Ike en wat goed dat ze zich daarvan vrijgemaakt heeft.
Ze tourde nog een aantal keren rond de wereld en een maakte nog een aantal topplaten. Daarna, vond ik het ook mooi te horen dat ze eindelijk de liefde van haar leven vond en zich in Zwitserland vestigde met haar Duitse echtgenoot.
Een echte powervrouw was het, rust zacht Tina!

Het benauwde weer is gelukkig voorbij. Leuk, als je vrij bent met het zwoele zomerweer van de laatste weken, maar ik moest juist nog vol aan de bak, 6 dagen per week. Het slechte nieuws is, ik werk binnen.
Een paar keer ben ik nog op Zandvoort geweest, waar ik het na een uurtje zonnen meestal wel weer had gezien. Vooral als er wind stond, zat je voor je er erg in had onder het stuifzand. Dat schuurt best wel als je je insmeert met factor 50. Inderdaad is dat de hoogste factor, ik ben dan ook niet verbrand.

Maar laten we niet klagen over het benauwde weer, is het eindelijk lekker warm weer, is het weer niet goed. Als het koud weer is, is het ook nooit goed. Kortom, het klagen zit de Nederlanders in het bloed.
’s Avonds de ramen open, maar toch; muggen en plaknachten. Veel gehoord om me heen; slecht geslapen want te warm. Zelf heb ik daar nagenoeg geen last van, als ik ga liggen val ik meestal snel in slaap. Mijn vrouw niet, die kan dan nog de hele nacht wakker liggen.

Koud bier, dat gaat er wel goed in ’s avonds. Vooral koud, ijskoud bier. En water, met ijsklontjes natuurlijk! Mijn vrouw drinkt Gruner Veltliner met ijs, ook lekker fris.
Koud douchen, werkt ook uitstekend.

Gelukkig is het wat frisser vandaag, eindelijk weer diep ademhalen. Kortom, voor mij is afwisseling in het weertype wel prettig. Het hele jaar zon, nee bedankt! Een verfrissende regenbui, ik kijk ernaar uit.
Nog 2 weekjes, dan zit het meeste werk er voorlopig op, net als op die kaart die ik mijn zwager, ook docent, stuurde: 2 redenen om in het onderwijs te gaan: Juli en Augustus!