Bommel aan de Maas
10-07-2023
45 jaar niet gezien…
Een telefoontje; ‘je mag 16 x raden met wie je spreekt’. ‘Geen idee, zei ik. Ik herkende de voor mij totaal onbekende stem niet. ‘Sjoerd’.
“OK goh da’s lang geleden!
Het moet omstreeks 1980 geweest zijn, inmiddels dus meer dan 40 jaar geleden dat we dikke vrienden waren; hij, Fred en ik. Met Fred ben ik al die jaren vrienden gebleven, maar Sjoerd zijn we uit het oog verloren.
Ieder zijns weegs, zoals dat vaak gaat. Als vrienden gaan trouwen of verhuizen.
Maar we maakten meteen een afspraak, de volgende zaterdag, op 1 Juli zouden we bij hem op bezoek komen.
‘ik woon in Bommel aan de Maas, aan het water, prachtige plek. Ik heb een bootje, we kunnen varen’.
Later nog een appje: of we zelf alcohol mee wilden nemen, want hij dronk niet meer. Dus we hadden beiden een Six pack Hertog Jan mee en Fred nog een fles Chardonnay.
Die Zaterdag haalde ik Fred op in Den Haag, dat is 58 km en vandaar is het nog 114 km naar Bommel. Aardig eindje tuffen dus. ‘Een bijdrage aan de benzinekosten stel ik zeer op prijs’ liet ik me ontvallen. Met een benzineprijs van bijna 2 euro per liter komt de reis van 374 km dan al snel op zo’n 68 euro had ik uitgerekend. Gelukkig was dat geen probleem.
Het was even zoeken, maar uiteindelijk kwamen we tegen een uur of vijf aan in Bommel aan de Maas. Een watersportgebied. Zijn huis dat hij voor twee en een halve ton gekocht had lag direct aan het water met een mooi terras en een zeil- en motorboot ernaast. We waren onder de indruk. ‘Mooi zeg, goed gedaan man’. 30 jaar bij dezelfde baas blijven werken werpt zo zijn vruchten af, moesten we constateren. Zijn karakter was nog als vanouds, al zag hij er zelf een stuk ouder uit, niet in de laatste plaats vanwege zijn kale boven schedel, een coup Herman van Veen had hij nu. Vroeger een volle bos krullen. Hij rookte nog wel, maar dronk niet meer. Ook kwam hij nogal zwakjes over, lichamelijk gezien dan. Duidelijk had hij nooit aan sport gedaan. Bij het inschenken viel het op dat zijn vingers trilden, had hij een alcoholprobleem gehad, dat hij daarom niets meer dronk? Hij bleek ook lekker vegetarisch (ayuverdisch) te kunnen koken.
Hoe het ook zij, het was een gezellige avond, die duurde tot we de zon zagen opkomen boven het water. Om half zes gingen we naar bed, nog even hoorden we Sjoerd zeggen dat hij om 11 uur weg moest naar een afspraak in Den Haag.
Dat was een tegenvaller, niet alleen konden we maar een paar uurtjes slapen maar nu konden we niet eens met het bootje gaan varen. Terwijl we juist zo’n vakantiegevoel kregen daar aan dat water.
5 uur ‘s ochtends Zonopkomst….
Gelukkig mochten we de zondagmiddag nog blijven nadat Sjoerd weg was gegaan.
Het duurde niet lang of ik moest weer even een uurtje gaan liggen, 4 uurtjes slaap waren duidelijk niet genoeg geweest.
Daarna probeerden we nog wat alcoholvrij bier en wijn, maar dat vonden we dus echt totaal niet te zuipen!
Nou ja, dat was het dan. We pakten onze spullen en legden de sleutel op tafel en trokken de deur dicht. Bij de auto aangekomen kwam Fred erachter dat hij zijn jas nog binnen had liggen. Sjoerd even bellen dus. We hadden geluk, een reserve sleutel zat in een kluisje op het terras met een code.
Bommel aan de Maas, het Land van Maas en Waal. Eigen huis in een prachtig natuurgebied aan het water. Je kan zeggen van hem wat je wil, maar dat heeft hij dan wel weer heel goed gedaan.
‘s middags aan het water: vakantiegevoel!
Huis met bootjes: vakantiegevoel!
