De Parade Den Haag
6-07-2015
Al jaren een begrip, sterker nog; ik was als 16-jarige de buurman van de directeur, Terts Brinkhoff, in het Amersfoortse kraakpand op de Langegracht. In het kraakpand organiseerde hij al grote festiviteiten. Het plan van de rondtrekkende theatercaravan heeft hij toen al bedacht. Op zijn kamer had hij een drumstel staan, aan de muur hingen tientallen voorkanten van de Nieuwe Revu, toen steevast voorzien van een mooi dame met een rijke voorgevel. In de jaren 80 zag ik de Parade nog op het Museumplein, meer dan een paar circustenten waren het niet. Maar ik zag er Drs. P, Johnny van Doorn en Paolo Passionato en de Pennies from Heaven. En Jango Edwards niet te vergeten. De eerste twee zijn al overleden, van Paolo heb ik nooit meer iets gehoord of gezien en Jango? Ach, ik zag hem vorig jaar in een soort reunie-show in de Melkweg, maar het was maar een slap aftreksel van weleer.
Gisteren maar even naar mijn vriend in Den Haag om met hem het rondtrekkende theaterfestival met een bezoek te vereren. Meteen viel het op dat de Parade wat kleiner van opzet is dan in Amsterdam, ook was het vrij rustig. Prima, hoef je nergens lang in de rij te staan.
Heerlijk gegeten ook bij ‘Hot mama Hot’, waar we op aanraden van een bekende van mijn vriend, ons tegoed deden aan een Lamsburger met zoete patat. Dat ging er goed in. Nu de voorstellingen.
Als eerste werd een bezoek afgelegd aan ‘Die Geräuschmacher’, een stuk over, de naam zegt het al; een geluidenmaker. De man die zorgde voor de geluiden tijdens een film. Gespeeld door een drummer, een gitarist en natuurlijk de geluidenmaker, die gewapend met bakken chips, een ketting, een krop sla en overige attributen de geluiden verzorgde tijdens de stomme film. Hilarisch, want natuurlijk gaat alles fout en worden we aan het eind nog getrakteerd op een heuse 3D scene, waarbij de geluidenmaker himself aan een touw door het scherm heenvliegt. Lachen, leuke voorstelling van een half uurtje en uitstekend gecast.
Trio Eddie – Kees – Beppe
‘Bingo’ – was de naam voor de best wel prijzige voorstelling. Ik had geluk dat er een mevrouw was die voor de voorstelling haar kaartje voor de helft van de prijs wilde verkopen. De entree was nogal aan de hoge kant, 17,50. Voor 8,50 kreeg ik een kaartje.
Het programma was veelbelovend;
“een hilarische voorstelling vol slapstick, muziek en dans”
Treed binnen in het betoverende Bingopaleis van Anna Feodorowa en Ricardo Spagnoli. Hier speelt u bingo zoals u het nooit eerder heeft gedaan. Vanzelfsprekend zijn er prachtige prijzen te winnen en veel geld! BINGO is een hilarische voorstelling vol slapstick, muziek en dans. Een bonte stoet aan personages passeert de revue: van de gepassioneerde Italiaanse uitbater tot de Poolse transgender die stiekem wodka probeert te verkopen. En van een beeldschone Turkse buikdanseres tot de verlegen ober die alles laat vallen. Wat er ook gebeurt, vergeet vooral niet uw nummers te checken.
Inderdaad was het een zaal met tafels en stoelen en een catwalk door de zaal. Het begon met het nummertjes opnoemen en aankruisen als je een nummer op je bingo velletjes, bij de ingang uitgereikt, had staan. Net een bejaardenhuis zoals iedereen ijverig op zijn papiertje met nummers zat te staren. Gelukkig werd het al snel onderbroken; de directeur werd geblackmaild en moest de zaal hals over kop verlaten, evenals Anna die hem achterna ging. De Egyptenaar nam het over en maakte er meteen een show van; dansen met het ontdoen van zijn bovenkleding, totdat hij aan zijn broek wilde beginnen. Daar werd ingegrepen door moslima Fatima, die het niet kon waarderen. Dan een gay achtige ‘I want to break free’ van de Poolse meneer, die zwaar verliefd scheen te zijn op de Egyptenaar. Die er overigens niets van moest hebben. Leuk was ook de geweldige, van lange zwarte krullen voorziene buikdanseres die af en toe over het podium en de catwalk danste. Genoeg amusementswaarde, al ging het bingo spelen op den duur vervelen. Vooral omdat er ook al werd gevraagd een bingo mee te spelen a 5 euro, iets waar wij niets voor voelden. Maar dat is een kleinigheidje, ik vond het vooral erg gezellig en grappig.
