Nederlands leraar

Element of Crime

16-02-2022

Blog

De naam van de band is gekozen naar aanleiding van de film van Lars von Trier. De band kende ik van 2001 met het album ‘Romantik’. Destijds vond ik het geweldig; sfeervolle melodieën voorzien van Duitse teksten. Ik moet het album vele tientallen malen gedraaid hebben destijds, want toen ik de cd weer eens draaide vorige week zong ik alle teksten weer luidkeels mee.

De muziek is simpel, gitaren en soms een trompet erbij. De schrille stem van Sven Regener, die tevens gitaar en trompet speelt. De cynische, absurde en grappige teksten. De melancholie vooral. Het grote in kleine, bescheiden, maar daardoor juist zeer herkenbare songs.
De songs doen soms denken aan de oude Velvet Underground, met de ietwat gelaten, rustige zang en de minimale, maar daardoor zo effectieve begeleiding. De band heeft al aardig wat platen gemaakt, kwam ik achter. Ik had ze na 2001, toen ik in Duitsland woonde, niet meer gevolgd.
Tot mijn grote verrassing waren er enkele albums van de groep te reserveren bij de bibliotheek. Enkele vinylplaten van de band zijn via Mania30 te bestellen, duurt wel een paar weken, maar toch een stuk goedkoper dan bij Bol.com. Vanwege de hilarische titel viel mijn keus op de laatste platen die op vinyl zijn uitgebracht; ‘Lieblingsfarben und Tiere’ (2014) en ‘Schafe, Monster und Mause’ (2018).
Het album ‘Immer da wo du bist bin ich nie’ uit 2008 is alleen op cd te bestellen bij Bol.com.
Het komt erop neer dat ik mijn collectie van deze groep postuum aan het uitbreiden ben, van 1 cd naar 3 en dan 2 platen erbij. Dan heb ik 6 platen van mijn favoriete Duitse band.
Natuurlijk heb ik meer Duitse muziek gekend, Schlager vind ik niet te pruimen. Rammstein is erg leuk, maar niet te lang want dan is het me niet iets teveel gebulder en gitarengeweld. Totaal over de kop natuurlijk en daarom leuk, maar te overheersend. Herbert Gronemeyer heeft een aantal mooie liedjes, die Toten Hosen ook. Verder zijn er nog Die Prinzen, Udo Lindenberg, Nena en BAP die een paar leuke liedjes hebben gemaakt. Maar dan alleen enkele. Ik hou niet van rapmuziek, dus die fantastische Vier en Peter Fox zijn ook niet aan mij besteed, hoewel ik van laatstgenoemde het liedje ‘Haus am See’ leuk vond.
O ja en de ‘Spider Murphy Gang’ met ‘Skandal in Sperrbezirk’, ook zo’n liedje wat ‘wel leuk’ was.
Element of Crime steekt dus met vlag en wimpel boven alle Duitse popmuziek uit, wat mij betreft.
Ik vind alle liedjes van ze mooi, sommige prachtig. Ontroerende simpelheid. Grootste muziek.