Nederlands leraar

Mijn favoriete museum, ga ik elk jaar een keer kijken. Geheel zonder subsidie komt dit geweldige museum telkens weer met een verbluffende expositie op de proppen. Hier godzijdank geen ‘woke’, geen slavernij gedoe, geen klimaat, duurzaam, ‘inclusiviteits’- en ‘diversiteits’gedram waar de gesubsidieerde kunst tegenwoordig zo prat op gaat.
Kunst moet aanzetten tot nadenken en als erbij gezegd wordt wat je moet denken dan is er voor mij geen kunst meer aan.
Kunst zoals kunst bedoeld is, daarvoor ga ik naar Voorlinden.

Song Dong (1966) – Through the Wall, 2016
Foto: Antoine van Kaam
Absoluut hoogtepunt van de tentoonstelling is Through the Wall van Song Dong (1966). De Chinese kunstenaar verenigt verleden en heden met traditionele houten kozijnen en ramen en moderne hanglampen. Wanneer je dit werk inloopt, waan je je in een soort teletijdmachine en wordt je wereldbeeld gekanteld.

François Morellet (1926-2016) – L’Avalanche, 2006
Foto: Antoine van Kaam

Wanneer het oude en het nieuwe niet goed samengaan, kan dat leiden tot grote problemen. Zo kunnen lawines ontstaan wanneer de nieuwe sneeuwlaag niet goed hecht op de oude onderlaag. Een kleine verschuiving of knal kan dan grote gevolgen hebben. Daaraan herinnert de zaalvullende installatie L’Avalanche van François Morellet (1926-2016). Met neonbuizen laat hij op mathematische en transparante wijze de beweging van een lawine zien.

De tentoonstelling opent met het vaststellen van de status quo. Met zo’n 220.000 scherpe vishaken op linnen bootst de Cubaanse kunstenaar Yoan Capote (1977) Isla (elegia) een woeste zee na. Het werk gaat over het geïsoleerde leven op een eiland, waar de zee je beperkingen oplegt, maar ook voorziet in je levensbehoeften en uitzicht biedt op een kansrijke horizon – wellicht aan de andere kant van het water.

Alex Katz
De heldere kleuren, gladde oppervlakken en scherpe composities. De koele abstraherende stijl, monochrome achtergronden en monumentale grootte: je herkent het werk van de legendarische Alex Katz (1927) direct. Al bijna acht decennia schildert hij de Amerikaanse cultuur en de moderne maatschappij. Als geen ander weet Katz het ‘onmiddellijke nu’, zoals hij het noemt, vast te leggen. De schilder laat zich inspireren door de vormentaal van dans, televisie, films en billboards. Hij is een belangrijk wegbereider voor de pop art en wordt gezien als één van de belangrijkste Amerikaanse kunstschilders van de 20ste eeuw. Zijn werk wordt geprezen om de unieke stijl en techniek en is te zien in musea over de hele wereld – en vanaf 10 juni in Voorlinden.
Alex Katz: ‘Ik maak graag een beeld dat zo eenvoudig is dat je er niet aan voorbij kunt, en zo ingewikkeld dat je het niet kunt doorgronden.’

Ron Mueck (1958), Couple under an Umbrella, 2013
Foto: Antoine van Kaam

Ron Mueck
Ron Mueck maakt hyperrealistische mensfiguren, die hij tot in het kleinste detail uitwerkt. Ze lijken van vlees en bloed, maar zijn gemaakt van polyesterhars en silicone. Hij maakt ze nooit levensgroot, maar kleiner of groter dan de werkelijkheid. Couple under an Umbrella is exact twee keer zo groot als wij. De kunstenaar verbeeldt de gewone mens, maar maakt geen portretten van bestaande personen. Ze hebben iets universeels en heel herkenbaars, ondanks hun bijzondere formaat.

Maurizio Cattelan (1960), zonder titel, 2001
Foto: Antoine van Kaam

Maurizio Cattelans miniliftjes
In museum Voorlinden zijn wel heel bijzondere liften te vinden: ze zijn net iets hoger dan de enkels van een volwassene. De liften zijn gebouwd op een schaal van 1:7,5 en verdwijnen naar een onbekende bestemming in een gebouw dat geen verdiepingen telt. De kunstenaar Maurizio Cattelan speelt met zijn miniatuurliftjes een kopieer- en verkleinspel dat je met andere ogen naar de realiteit laat kijken. Herkenning en vervreemding gaan hand in hand – precies waar het de kunstenaar om te doen is.

Open Ended
De sculptuur Open Ended van de Amerikaanse kunstenaar Richard Serra weegt maar liefst 216 ton. Het cortenstalen werk is 4 meter hoog, 18 meter lang en 7 meter breed. Het is een kunstwerk vol tegenstellingen: het is tegelijk elegant én loodzwaar, industrieel én organisch, statig én speels, hol én bol. Zes gewelfde stalen platen vormen samen een doolhof. Open Ended is een kunstwerk dat je al wandelend moet ervaren.