‘Heaven must be missing an angel’ van Tavares
Er zijn van die liedjes waar je meteen vrolijk van wordt en vooral als ze onverwachts komen.
Waarna de prachtige uithaal;
‘There’s a rainbow over my shouder’
Het zijn korte, makkelijke in het gehoor liggende liedjes die meteen raak zijn.
Ik kan me nog goed herinneren dat het een hit was, moet ongeveer 1974 geweest zijn. De regel vergeet ik nooit. Een stratemaker hoorde ik met de transistor-radio meebrullen;
‘There’s a rainbow over my shouder’
Wat het betekende wist ik niet, wel dat het goed klonk. Alles klopt aan dit nummer; vrolijk, opgewekt en onweerstaanbaar.
Leuke muziek, hoe leuk ontdekte ik eigenlijk pas later, pakweg begin jaren ’80, toen ik, even genoeg van alle New Wave, naar Motown- en Soulmuziek ging luisteren.
The Trammps ‘zing went the strings of my heart’
The Spinners ‘It’s a shame’
En niet te vergeten Harold Melvin and the blue notes met ‘wake up everybody’ en
David Ruffin’ met ‘song for the broken hearted’
‘Fresh’ van Kool & the gang.

Vroeger kon dit absoluut niet, het was ‘te commercieel’ en ‘te top 40’.
Arbeidsvitaminen, huisvrouwenmuziek.
Maar nu vind ik het, hoewel soms op het randje van ‘net te’, altijd leuk om te horen.
Niks geen protest en boosheid. Gewoon lekker luchtig amusement.
Kon niet in de jaren 70. Nu wel, heel goed zelfs.

De mannen zijn inmiddels bejaard. Gisterenavond stonden ze in de Heineken Music Hall; Kool & the Gang en de Commodores. Jeugdsentiment dat ik in mijn jeugd gemist heb.

Good old James Brown heb ik nog in 2001 in München zien optreden, de man van de seks machine liet een groot deel van de show aan zijn collega’s over.
In het voorprogramma the Four Tops en the Supremes, wat daar nog van over was.

Opvallend goeie soul in de jaren nul en tien van deze eeuw; natuurlijk Amy Winehouse, Sharon Jones & the Dap Kings en John Legend. De verassing van dit jaar was toch wel de laatste plaat van Paolo Nutini, op de soultoer met ‘Caustic Love’.

Genoeg festivals dit jaar. Zondag Parkpop in Den Haag, volgende week ‘de wereld draait buiten’. Vroeger ging ik naar veel festivals, maar sinds een aantal jaren niet meer. Lowlands in 2001 was de laatste keer volgens mij. Toen keken veel andere jongelui al naar me of ik misschien mijn dochter of zoon weg kwam brengen. De gemiddelde leeftijd lag zo ongeveer op de helft van de mijne. Ook de sanitaire voorzieningen lieten flink te wensen over; een half uur in de rij staan om te douchen is iets waar ik nu niet bepaald vrolijk van wordt en toen ook al niet. Maar dat had ik er wel voor over om o.a. Eels, The Muse en Prodigy te zien.

Parkpop, wanneer zal het geweest zijn dat ik daar jaarlijks heenging? 1978 -82? Ian Dury kan ik me nog herinneren met een geweldig concert. Herman Brood was steevast van de partij in die tijd, evenals Gruppo Sportivo en Sweet D’Buster. Meermalen had ik deze al op festivals en in buurthuizen gezien, leuke live-bands waren dat. Wat zag ik verder? Talking Heads vond ik geweldig, Joe Jackson, Elvis Costello. New Wave dus. The Ramones, The Cure, The Stranglers, U2, Simple Minds. In het Amsterdamse Bos, Parkpop en Torhout Werchter in Belgie. Lowlands bestond nog niet.

Nu twijfel ik zelfs nog naar Parkpop te gaan. Ok, voor ‘Hallo Venray’ zou ik er wel heen willen, hun cd heb ik al veel gedraaid, topplaat getiteld ‘Show’. Maar die komen toch nog wel naar Amsterdam.

Je wordt ouder. Je hebt genoeg te doen. Het hoeft niet meer zo nodig. De reis, het regenachtige weer, het voetbal wat ik liever thuis kijk, allemaal afwegingen die ik nu maak. Zou ik vroeger nooit gedaan hebben. Toen gingen we gewoon.

Een WK om van te genieten de laatste weken, het overdonderende goal van van Persie was toch een moment om nooit te vergeten en misschien wel het mooiste doelpunt dat ik ooit zag. Van Persie als Superman vliegend boven Rio en samen met Robben als Batman en Robin zien er ook goed uit.

Dan de wedstrijd Engeland – Uruguay en de geweldige treffers van Suarez. De wedstrijd tegen Italie heb ik niet gezien, maar ‘het bijtincident’ is onbegrijpelijk voor een voetballer van zijn niveau.

‘El Vampiro’ wordt hij nu genoemd. Grappige koptekst boven een artikel in de Telegraaf; ‘Advocaat Suarez bijt van zich af’

De Stones staan vanavond op Pinkpop. 36 jaar geleden was ik 18 jaar en bezocht met mijn toenmalige vriendin Anna Pinkpop. The Police had net hun eerste plaat uitgebracht en speelde die helemaal, daarna nog een keer ‘So lonely’. Geweldig. Ook Elvis Costello en Dire Straits waren van de partij. Uiteindelijk werd Peter Tosh verwacht, die net een hitje had gehad met ‘Don’t look back’, samen met Mick Jagger gezongen. Mick zou meezingen, zo werd aangekondigd. Maar Mick had geen zin. Bleef een partijtje voetballen met de jongens van Massada. Jan Smeets, de organisator van Pinkpop barstte in tranen uit, zo bekende hij in een onlangs verschenen interview in de Volkskrant. Tsja. Mick zag camera’s en wilde niet gefilmd. Ik weet nog dat we enigszins teleurgesteld naar de trein liepen toen bleek dat hij niet ging zingen.

Vanavond staat hij er dus wel; Mick Jagger, 70 jaar is hij inmiddels.
Ik heb hoge verwachtingen van het concert van vanavond.
Mick heeft nog wat goed te maken..

In 1975 had ik hem al een keer gezien, in het FC Den Haag stadion. Vooraan stond ik en kreeg de emmer water die Mick over het publiek gooide over me heen. Ik verkeerde in extase. ‘Hot stuff’, dat was het openingsnummer van de plaat ‘black & blue’. Wilde feesten in kraakpanden in Amersfoort komen bij me naar boven als ik het nummer hoor.

Na het concert in Den Haag, was de laatste trein in Utrecht vertrokken en sliepen we in een leegstaande bouwkeet, in gezelschap van een snurkende zwerver.

In Wolfsburg, Duitsland, zag ik de Stones in 1995, met mijn toenmalige Russische vriendin Lilian op het Volkswagen fabrieksterrein. In de stromende regen toen de Stones begonnen met het nummer ‘Not fade away’. De stones hadden lange regenjassen aan en hoeden, Keith Richard nonchalant een sigaret in de mond, Mick Jagger die als een bezetene over het podium sprong. Geweldige show. Ook hier bleek na het concert de laatste trein vertrokken en sliepen we met honderden anderen op het station van Wolfsburg.

Een lange reis gemaakt, het hele voorprogramma van drie mindere groepen blijven staan om maar niet je plaats te verliezen.

Je moest naar de wc, eten, drinken en was eigenlijk doodmoe.

Totdat de Stones begonnen te spelen.

Meteen, bij de eerste tonen van ‘Jumpin’ Jack Flash’ was alle moeheid verdwenen. Drie uur lang zongen we uit volle borst mee, dansten we en juichten we.

Ik heb spotify op proef. Hoe kom ik ervan af? Van die voorgeprogrammeerde lijsten, stijltjes en smaakjes met rare namen; weekend hangouts/songs for sunsets/ dance megamix en dan de stemming/feest/workout muziek die ze al voor je hebben uitgezocht. Van die nietszeggende, lege namen waarmee door iemand alle muziek in hokjes is gestopt.

Vakantie. Op reis. Decennia. Wat moet ik ermee? Als ik op reis ga naar Spotify ‘Op reis’ muziek luisteren? Vakantiemuziek, decennia muziek? Workout?

Het bezoek aan de platenwinkel, je laten verrassen door nieuwe platen, recensies uit de Oor, goeie tips van vrienden, allemaal verleden tijd door gemakzucht van de smartphone gebruiker? Nietszeggende achtergrondmuziek per stijl per strekkende meter.

Eenmaal in je computer, raak je Spotify nauwelijks kwijt. De vraag is niet; hoe kom ik eraan? Maar ‘hoe kom ik ervan af?’.

Ik vroeg vanavond aan Derk waarom Pauline er niet is. Vertrokken naar Den Haag, daar kon ze 7 dagen per week 12 uur per dag werken, het dubbele van haar huidige werk, 36 uur per week. De meeste Polen willen hier zo veel mogelijk uren werken en om de paar maanden naar Polen. Ook werkt bijna iedereen op een tijdelijk contract via een Pools uitzendburo, een holding bestaande uit 2 bedrijven, met namen als Holland Contract en Holland Flex. Je begint bij Holland Flex voor 1 of 2 jaar. Daarna werk je 1 of 2 jaar bij Holland Contract, dan bij Holland Flex en zo verder. Dus kan de regel dat je na 2 jaar een jaarcontract hoort te krijgen, eindeloos uitgesteld worden. Volgens Derk hebben van de Polen die in Frankrijk werken, 80% een vast contract. In Duitsland 60% en in Nederland 50%.

Zelf heeft Derk nu al 16 jaar in Nederland bij verschillende bedrijven gewerkt en uiteindelijk bij Power Grow een vast contract gekregen. Vandaar ook dat zijn vrouw en kinderen hier zijn komen wonen en hij Nederlands leert. De enige manier voor Polen om hier hogerop te komen. Het beste voor een Poolse werknemer is het volgens Derk om een paar jaar hard te werken en een goede band met de werkgever op te bouwen, dan Nederlands leren en dan zelf met hun baas te onderhandelen.

Zo heet de fietsenmaker op de Overtoom, waar ik vanmiddag mijn reservefiets heb ingeruild voor een Gazelle. Goeie naam voor een fietsenwinkel. Een paar maanden geleden heb ik bij dezelfde man voor dezelfde prijs van 225 euro een Batavus Holiday aangeschaft. Aangezien deze een lekke band had, moest ik even mijn oude reservefiets gebruiken, een oude Batavus waar ik zes jaar met grote tevredenheid op had gefietst, maar nu was het welletjes; een groot slag in het achterwiel maakte dat je er zo op zat te wiebelen dat van fijn fietsen geen sprake meer kon zijn. Vandaar.

Band van mijn Batavus Holiday laten plakken bij fietsenmaker Schoonhoven, hier in Osdorp. Zo’n dure grote nieuwbouwzaak waar ze je meteen in de computer gaan invoeren met je adres. Doen ze ook soms bij kapperszaken heb ik eens gemerkt.
Ik wachtte geduldig. ‘U heeft een Batavus Holiday, dat is een verhuurexemplaar’. Vroeger had de fiets in de verhuur gezeten. ‘Wat leuk dat U dat in de computer kunt zien’ zei ik de vrouw van de eigenaar.

Bij de Fietserij zag ik hem, de Gazelle Primeur, hoogste model, met blauw zadel en drie versnellingen. Proefritje, meteen goed.

De verkoper in de winkel vertelde me dat de gebruikte fietsen inderdaad in de verhuur hadden gezeten. De Gazelle kwam uit Limburg en de Batavus had jarenlang op Texel rondgereden.

Ik laat ze Amsterdam zien.

Goed gewerkt vandaag, de ‘flow’ zat er weer goed in. Lang wist ik niet dat deze toestand ‘Flow’ heette. Ik vond gewoon dat ik goed gewerkt had, achteraf las ik eens iets over flow en herkende ik het. Nu nog; als ik in een ‘flow’ werk, denk ik er ook niet aan dat het zo is. Pas achteraf kom ik erop dat het goed was, dat ik in een ‘flow’ zat. Je gaat van te voren niet zeggen; nu ga ik in een ‘flow’.

Het is er of het is er niet, de ‘flow’.

Wat is dat dan, ‘flow’? Even googelen;
Flow refereert aan een mentale toestand waarin een persoon volledig opgaat in zijn of haar bezigheden. Flow wordt gekenmerkt door op de betreffende acties gerichte energie en activiteit, volledige betrokkenheid daarbij, alsmede het feit dat men de activiteiten succesvol uitvoert. Belangrijkste theoreticus achter dit concept is de Amerikaanse psycholoog Mihaly Csikszentmihalyi.
Flow is een belangrijk concept in de zogenoemde positieve psychologie, waarvan Csikszentmihalyi (naast Martin Seligman) de belangrijkste proponent is. Flow wordt zo genoemd omdat enkele personen die door Csikszentmihalyi werden geïnterviewd voor zijn in 1975 verschenen boek over flow het bij wijze van metafoor hadden over een “stroom die hen meevoerde”. In die zin is de term “flow” niet gerelateerd aan de uitdrukking “go with the flow”, die betekent dat men zich conformeert aan hetgeen anderen doen.
Kenmerken van Flow
Volgens Csikszentmihalyi kan het gevoel van flow gekenmerkt worden door ten minste een aantal van de volgende acht kenmerken:
1. Men heeft een duidelijk doel;
2. Concentratie en doelgerichtheid;
3. Verlies van zelfbewustzijn: men gaat volledig op in de activiteit en vergeet zichzelf;
4. Verlies van tijdsbesef: de tijd vliegt voorbij;
5. Directe feedback: succes en falen ten aanzien van de activiteit zijn onmiddellijk duidelijk, zodat men daarop het eigen handelen direct kan aanpassen;
6. Evenwicht tussen de eigen vaardigheid en de uit te voeren activiteit: de bezigheden zijn heel uitdagend echter nét niet te moeilijk om met succes uit te voeren;
7. Een gevoel van persoonlijke controle over de situatie of activiteit;
8. De activiteit is intrinsiek belonend, bijvoorbeeld erg leuk.
Een staat van ‘flow’ wordt geassocieerd met het streven om een bepaald doel te bereiken, zoals het schilderen van een schilderij of het bespelen van een instrument. Deze toestand wordt gerealiseerd als er sprake is van een optimale balans tussen de moeilijkheid van een taak en de specifieke vaardigheden van de persoon in kwestie. Verder kunnen mensen in de staat van ‘flow’ boven hun eigen kunnen uitstijgen en sneller leren en nieuwe inzichten verkrijgen.
Met flow vergelijkbare concepten en ervaringen zijn terug te vinden in oosterse spirituele tradities zoals het Boeddhisme en het Taoïsme. Voorts kennen veel sporters flow uit eigen ervaring, bijvoorbeeld als ze een partij tennis spelen met een tegenstander die het uiterste van hem vergt.

Fris, schoon, netjes, opgeruimd. Het werd tijd, na twee maanden tussen het vuilnis gezeten te hebben in het openbaar vervoer. De normale toestand is nog niet bereikt, daarvoor is de achterstand te groot. Maar het begint erop te lijken.
In Almere ook, toen ik de winkelstraat binnenliep vanuit het centraal station, zag ik achtereenvolgens een paar mannen druk doende met het riool, een jongen druk doende met de wekelijkse wasbeurt van de ramen van Primark en natuurlijk was het achterneefje van Bob Marley er ook weer, die met zijn rasta kapsel flink in de weer was de straat van papiertjes en allerlei klein afval te ontdoen met zijn wonderbaarlijke elektrische stofzuiger.
Kortom, er werd gewerkt en dat geeft een goed gevoel. Bovendien was het mooi weer, dus voldoende redenen om vrolijk te zijn. Vers gemaaid gras, ik ben gek op die geur.

Wel was het even een domper op de vreugde dat er vanmiddag naast het toch al vrij lawaaierige lokaal van het buurthuis, een mega grasmaaier begon te maaien. Meteen kon niemand meer iets verstaan. Ramen dicht, zit je weer zonder voldoende frisse lucht. Gelukkig duurde het niet lang en konden we daarna het raam openzetten met als extra beloning voor de overlast;
vers gemaaid gras.

‘Hoe meer nieuwe ervaringen je opdoet, hoe langer en intenser je je dagen beleeft.’ Aldus Hedderik van Rijn van de Rijksuniversiteit Groningen. Hij onderzoekt onder meer hoe mensen en dieren tijd waarnemen.
‘Dat zie je ook bij kinderen. Als zij op straat lopen, is veel nieuw; het stoplicht, een straatsteen, een blaadje… De tijd duurt zo eeuwig bij hen’. Het is ook nog eens goed voor je hersenen, aldus Van Rijn; ‘Hoe meer nieuwe en verschillende dingen je meemaakt, hoe scherper je brein blijft’. Ga dus eens naar de Ardennen in plaats van naar Frankrijk, haal niet altijd je boodschappen bij dezelfde supermarkt, fiets op dinsdag een andere route naar je werk, drink een witbier in plaats van wijn… Je kunt de tijd vertragen en je brein trainen door elke dag iets nieuws te doen.
Deze informatie vond ik in het vrouwenblaadje Glamour, door mijn vrouw achtergelaten op de keukentafel. Goed om te weten dat dit blaadje ook nog serieuze en nuttige informatie geeft, naast de vele nieuwtjes rond BN- ers, mode, make-up, gadgets en andere attributen voor de moderne vrouw.

De Roy Donders Juichpakken zijn op. Jammer, was toch eens iets heel nieuws geweest, in zo’n oranje juichpak kijken als Nederland moet voetballen. Mooie naam ook, juichpak. Wel denk ik dat je niet weet hoe snel je hem uit moet doen als Nederland verliest. Op marktplaats zijn ze nog verkrijgbaar, meld de website. Ook was er groot nieuws uit Barneveld, dat de plaatselijke supermarkt de juichpakken uit de handel genomen had omdat streng gelovigen van de zwarte kousenkerk er aanstoot aan namen.

De supermarkten zijn al weken in jubel voetbalstemming. ‘Met Heineken vier je de oranje koorts’ – leuke commercial.

Oranje blikken Grolsch, okee, maar wel even wennen.

Die Bavaria-jurkjes maken het weer helemaal dit keer, toch maar snel eentje voor mijn vrouw bestellen.