Op 19 September werkte ik bij een schoonmaakbedrijf op de Spangese Kade in Rotterdam. Het was de laatste dag en ik liet de cursisten toetsen maken. De cursisten van de eerste groep, aardige dames uit de Kaapverdische Eilanden, hadden een lees- en spreektoets te maken. De meesten haalden de leestoets wel, het spreken bleek een stuk lastiger. Sommigen hadden zich voorbereid, enkele anderen niet en die haalden dus een onvoldoende. Ook waren ze bijna allemaal pas vijf jaar in Nederland, dus vandaar dat het spreken niet zo makkelijk voor ze was.
De tweede groep van die dag, de Turkse dames, maar zij haalden de spreektoets allen voldoende, maar de leestoets haalde slechts de helft van de 4 dames. Deze dames waren al een jaar of twintig in Nederland en konden vrijwel vlekkeloos spreken.
Nadat de eerste groep was vertrokken, speelde zich buiten, op de Spangese Kade, een wildwest tafereel af. Ik zag een politie agent achter een Marokkaanse jongen aan rennen, tussen de auto’s door.
‘Stoppen!’ schreeuwde de agent. ‘Homo!’ schreeuwde de Marokkaan. Toen kwam er een tweede agent zijn collega te hulp schieten. Hij blokkeerde hem de weg en hield zijn taser pistool op hem gericht. ‘Ga liggen, handen omhoog of ik ga je taseren!’ riep de agent.
Uiteindelijk ging de verdachte liggen. Nog twee agenten kwamen erbij, evenals een ambulance met twee vrouwelijke hulpverleners.
Het was net een film, niet eerder had ik zoiets ‘live’ meegemaakt.
De buurman, de jongen van het ernaast gelegen ict- bedrijfje, vertelde dat dit bijna wekelijkse realiteit was in Spangen. ‘Drugs dealen, diefstal, noem maar op. Het is dweilen met de kraan open’.
De buurman aan de andere kant, liep met een prikker en vuilniszak het afval op te ruimen, dat op de parkeerplaats ’s avonds wordt achtergelaten: pizzadozen, Mac Donalds papieren zakken. ‘Alles wordt hier ’s avonds uit het raam gegooid. Ze eten geen varkens, maar ze zijn het wel’, aldus de buurman van de andere kant, eveneens een kleine middenstander. ‘Ik ruim het dagelijks zelf maar op, want het ziet er niet uit’, vertelde hij.
Al met al geen fijne buurt, dat Spangen in Rotterdam. Als je er niets te zoeken hebt, kan je er beter wegblijven. Dat was me nu wel duidelijk.
Afgelopen Donderdag weer een schokkend incident in Rotterdam met enkele doden. Wat is er in godsnaam aan de hand in die stad?
Bijna twintig jaar geleden woonde ik twee jaar in Rotterdam, in Charlois. Toen stond die buurt al niet te best bekend. Zelf heb ik nergens last van gehad, omdat ik meestal moest werken.
Toch schijnt het er ook daar niet op vooruit te zijn gegaan, qua veiligheid, maar dat is het ook nergens. Overal is minder veiligheid, helaas. Ik heb ook genoeg goede Marokkanen meegemaakt, die gewoon hard werken voor hun geld. Jammer dat die moeten lijden onder de slechten, die de sfeer flink verpesten.

het moest er eens van komen. Na mijn verjaardag met een enorme kater en hoestbui de volgende dag en nacht, dacht ik maar 1 ding; stoppen en nu doorzetten.
Ik rookte niet veel; alleen ’s avonds 3, 4, 5 jointjes wiet en altijd had ik genoeg redenen om dit goed te praten;
Het valt allemaal wel mee, ik heb nergens last van, ik kan het wel handelen.
En natuurlijk hemelde ik het blowen altijd op;
De gezellige hogere sferen waarin je vertoeft, je kan zo lekker naar muziek luisteren als je geblowd hebt en je wordt er zo lekker high van.
En ik rookte immers verder niet, alleen een paar jointjes, dat kon toch geen kwaad?
De negatieve elementen wuifde ik altijd weg; de gewenning/verslaving, slecht voor je gezondheid en het kostenplaatje wat eraan vast zat, want aan het blowen werd steeds duurder.
De shag kost inmiddels al een tientje per week en de weed, daar gaf ik elke twee weken gemiddeld toch zo’n 50 euro aan uit. Kom je toch op zo’n 140 euro per maand. Vaak meer, tot 200 euro.
Wat ook niet hielp, was dat mijn vrienden blowen. Dus als die op bezoek kwamen, werd er altijd stevig geblowd, meer dan normaal. Nou kwamen die niet elke week op bezoek, maar ongeveer elke 2 maanden. Vaak werd het dan blowen tot diep in de nacht met een biertje of een wijntje erbij.
De 10 jaar dat ik in Duitsland woonde, rookte ik vaak maanden niet en daar had ik geen problemen mee. Totdat ik weer in Nederland terugkwam, bijna 20 jaar geleden.
De ruime aanwezigheid van coffeeshops werkte het blowen in de hand.
Toen ik 13 jaar geleden mijn vrouw leerde kennen, vond ze het wel een beetje vreemd dat ik blowde, maar ze liet me maar. Gelukkig rookte ze niet, daardoor blowde ik wat minder.
Toen ik met haar een weekend naar Texel ging en ik niets te blowen had meegenomen, kon ik niet slapen. Dat merkte ik ook op vakantie in Italië en Thailand, waar ik meestal de slaap niet kon vatten. Het was de gewenning, eigenlijk een verzachtend woord voor verslaving.
Het gevolg was, dat ik preventief ging denken; laat ik maar wat blowen, dan slaap ik tenminste goed.
En daarbij haalde ik altijd makkelijk alle drogredenen van stal; het valt wel mee, ik rook niet veel, ik rook geen sigaretten, ik voel me er goed bij etc. Onder het motto; ‘een tevreden roker is geen onruststoker’. En dan maakte je er geen punt van om weer naar de coffeeshop te gaan.
Totdat ik hoestbuien kreeg, een aantal jaren geleden. Kriebelhoest die nachtenlang bleef doorgaan. Bij mijn huisarts in Amsterdam kreeg ik Codeïne om goed te kunnen slapen. Heerlijk spul vond ik dat, je kreeg er een lekkere roes van en het hoesten stopte. Wel zei ik toen tegen mijn vrienden dat ik ging stoppen zodra de huisarts met dat zou aanraden.
Die hoestbuien had ik dus op 3 September weer en het enige wat ik dacht was NU STOPPEN!
Ik vroeg aan mijn huisarts in Haarlem om codeïne om in ieder geval de eerste week door te komen en die kreeg ik ook, na mijn mededeling dat ik al bijna 50 jaar shit had gerookt.
Wat ook hielp om te stoppen, is dat ik steeds vaker naar de sportschool ging, toen ik in Haarlem kwam wonen. Ik merkte dat ik het maar 3 minuten uithield op de loopband. OK, zei ik dat altijd tegen mezelf, 3 minuten is beter dan niets. Hoewel je natuurlijk weet dat de zwakte door het blowen komt.
Naarmate ik vaker ging sporten, voelde ik me beter, het soort high dat je krijgt van sporten is veel lekkerder dan de high van blowen. Als je nog blowt, blijf je dat ontkennen, maar het is natuurlijk wel zo. Plus de energie en de scherpte van geest.
Alle redenen om te blowen; je voelt je zo relaxed, lekker kicken etc. zijn, moet ik nu eerlijk toegeven, drogredenen. Je houdt jezelf voor de gek want het is slecht voor je gezondheid en je betaalt je scheel aan die shit.
Ik kan wel stellen dat ik inmiddels zoveel shit gerookt had, dat ik toch zeker mijn eigen lichaamsgewicht aan shit op gerookt had, dus ik was gewoon shit weetjewel.
Dat ik nu, na mijn 64e verjaardag, gestopt ben met blowen, is een enorme overwinning op mezelf.
Ik had het al 20 jaar eerder moeten doen.

Als je gaat googelen vind je al snel veel informatie over blowen

Nadelen van blowen zijn onder andere
• Angstgevoelens, vooral bij onervaren gebruikers of bij te veel gebruik.
• Geheugenstoornissen en problemen met het reguleren van emoties.
• Verhoogd risico op kanker van mond en luchtwegen.
• Verslaving bij regelmatig gebruik.
• Vermoeidheid, sufheid, slaperigheid, slechte concentratie, prikkelbaarheid, somber gevoel, nerveusheid, angstgevoelens, verminderde motivatie, slechte huid, problemen met concentratie, tot niets komen, werk of studie niet goed meer kunnen doen, slechte lichamelijke conditie, en het verwaarlozen van sociale contacten bij verslaving.

Voordelen stoppen met blowen
Veel blowen heeft op ieder persoon andere effecten. Welke voordelen jij precies gaat ervaren kan daarom afwijken van de volgende voordelen die over het algemeen regelmatig voor komen:
• Je wordt een stuk meer helder in je hoofd. De ‘wolk’ verdwijnt en je bent beter in staat om dingen te onthouden, analytisch te denken en je gedachten te organiseren.
• Je krijgt een stuk meer energie. Wiet en hasj maken vaak lui en apathisch. Je kunt je zeker
• in de eerste fase wat hyperactief, ongeremd en druk (zowel lichamelijk als geestelijk) voelen.
• Je voelt je waarschijnlijk veel gemotiveerder om met je dromen en leven aan de slag te gaan.
• De kans dat je allerlei emoties gaat voelen is erg groot. Veel blowen vlakt af: je voelt een stuk minder hoogte- én dieptepunten. Zeker in het begin kunnen deze emoties met kracht terugkomen.
• Een gevoel van controle: een gewoonte waar je van af wilt overwinnen, maakt vaak dat je ook daadwerkelijk onoverwinnelijk voelt. Het gevoel van controle over je leven krijgt een boost.
• De relaties met vrienden en familie, maar ook met zaken als werk, school, inkomen en hobby’s zullen waarschijnlijk flink verbeteren. Door de extra tijd, energie en motivatie zul je merken dat je van nature meer aandacht aan al deze punten gaat besteden.