Nederlands leraar

Op 19 September werkte ik bij een schoonmaakbedrijf op de Spangese Kade in Rotterdam. Het was de laatste dag en ik liet de cursisten toetsen maken. De cursisten van de eerste groep, aardige dames uit de Kaapverdische Eilanden, hadden een lees- en spreektoets te maken. De meesten haalden de leestoets wel, het spreken bleek een stuk lastiger. Sommigen hadden zich voorbereid, enkele anderen niet en die haalden dus een onvoldoende. Ook waren ze bijna allemaal pas vijf jaar in Nederland, dus vandaar dat het spreken niet zo makkelijk voor ze was.
De tweede groep van die dag, de Turkse dames, maar zij haalden de spreektoets allen voldoende, maar de leestoets haalde slechts de helft van de 4 dames. Deze dames waren al een jaar of twintig in Nederland en konden vrijwel vlekkeloos spreken.
Nadat de eerste groep was vertrokken, speelde zich buiten, op de Spangese Kade, een wildwest tafereel af. Ik zag een politie agent achter een Marokkaanse jongen aan rennen, tussen de auto’s door.
‘Stoppen!’ schreeuwde de agent. ‘Homo!’ schreeuwde de Marokkaan. Toen kwam er een tweede agent zijn collega te hulp schieten. Hij blokkeerde hem de weg en hield zijn taser pistool op hem gericht. ‘Ga liggen, handen omhoog of ik ga je taseren!’ riep de agent.
Uiteindelijk ging de verdachte liggen. Nog twee agenten kwamen erbij, evenals een ambulance met twee vrouwelijke hulpverleners.
Het was net een film, niet eerder had ik zoiets ‘live’ meegemaakt.
De buurman, de jongen van het ernaast gelegen ict- bedrijfje, vertelde dat dit bijna wekelijkse realiteit was in Spangen. ‘Drugs dealen, diefstal, noem maar op. Het is dweilen met de kraan open’.
De buurman aan de andere kant, liep met een prikker en vuilniszak het afval op te ruimen, dat op de parkeerplaats ’s avonds wordt achtergelaten: pizzadozen, Mac Donalds papieren zakken. ‘Alles wordt hier ’s avonds uit het raam gegooid. Ze eten geen varkens, maar ze zijn het wel’, aldus de buurman van de andere kant, eveneens een kleine middenstander. ‘Ik ruim het dagelijks zelf maar op, want het ziet er niet uit’, vertelde hij.
Al met al geen fijne buurt, dat Spangen in Rotterdam. Als je er niets te zoeken hebt, kan je er beter wegblijven. Dat was me nu wel duidelijk.
Afgelopen Donderdag weer een schokkend incident in Rotterdam met enkele doden. Wat is er in godsnaam aan de hand in die stad?
Bijna twintig jaar geleden woonde ik twee jaar in Rotterdam, in Charlois. Toen stond die buurt al niet te best bekend. Zelf heb ik nergens last van gehad, omdat ik meestal moest werken.
Toch schijnt het er ook daar niet op vooruit te zijn gegaan, qua veiligheid, maar dat is het ook nergens. Overal is minder veiligheid, helaas. Ik heb ook genoeg goede Marokkanen meegemaakt, die gewoon hard werken voor hun geld. Jammer dat die moeten lijden onder de slechten, die de sfeer flink verpesten.