Nederlands leraar

Zaterdagochtend. Station Sloterdijk. Ik ben onderweg naar Uitgeest om les te geven en zoek, nadat ik een Volkskrant gekocht heb, even een plek om te zitten. Bij de Starbucks is het druk en bovendien vindt ik de koffie bij daar te duur en te groot. Gelukkig staan er buiten de Starbucks een aantal tafeltjes en stoelen, waar ik ga zitten. Terwijl ik ga zitten leg ik de krant op tafel met aan de voorzijde het achterhoofd van Wilders, die deze week zowat heel Nederland over zich heen kreeg na het; ‘willen jullie meer of minder Marokkanen?’. ‘De PVV loopt leeg’ kopt de Volkskrant.
Een man die als enige ook aan een tafeltje is gaan zitten knikt me glimlachend toe en komt bij me zitten. Ik ben Marokkaan, zei hij, ik doe jeugdwerk in de Baarsjes. De man was legionair bij de landmacht geweest. Zijn kinderen zijn hoog opgeleid en hebben een goede baan gevonden. Hij deed verslag van de vele incidenten met de Marokkaanse probleemjongens in de Baarsjes en ook over een recent incident met een Bulgaar, die voor overlast zorgde.
Hij vertelde me dat hij het op een aantal punten best met Wilders eens was. ‘Die Marokkaanse etterbakkies moeten keihard gestraft worden’ zei hij. Zelf was hij ook slachtoffer geweest van die etterbakkies, er was een Samsung G4 van hem uit zijn jas gestolen in het buurthuis waar hij werkt.
‘Nu is Wilders te ver gegaan, je kunt niet alle Marokkanen over één kam scheren’ zei ik en dat vond hij natuurlijk ook.
We wisselden nog wat anekdotes uit over onze ervaringen met die Marokkaanse etterbakkies.
Toen ik weg moest om mijn trein te halen realiseerde ik me dat het een Marokkaanse man was waar ik mee zat te praten. Aardige man.