Nederlands leraar

Ik zie hem elke ochtend om 9 uur als ik door Almere loop; het achterneefje van Bob Marley. Hij loopt ijverig te stofzuigen op straat met de straatstofzuiger. Dat ze die nog niet in Amsterdam gebruiken is me een raadsel. Het is een ideale machine; geruisloos, dus niet het storende lawaai dat je hoort bij de bladblazers, maar helemaal stil. Een verademing voor de oren. Bovendien is hij goed voor het milieu, deze elektrische machine.

Mooie slogan ook achterop zijn werkkleding; Almere werkt. I Amsterdam, niets boven Groningen, maar Almere werkt. Meer is niet nodig, toch? Kort en bondig. Al vraag ik me af wie er werkt in Almere als ik op een doordeweekse dag door het winkelcentrum loop waar Almere centrum grotendeels uit bestaat. De verkoopmedewerkers van de Primark in ieder geval wel, die hebben het druk genoeg, want om vijf voor negen staat al een groep mensen te wachten tot hij opengaat. Ook de Etos, Kruidvat en Dirk van de Broek mogen zich verheugen op klandizie. Maar het aantal winkels waar nauwelijks klanten komen is groot. Al die kledingwinkels voor tienermeisjes bijvoorbeeld, al die schoenenwinkels en elektrozaken. Het is er meestal leeg. Almere werkt? Ja, in Amsterdam of in Utrecht, maar meestal niet in Almere. Almere koopt? Ja, in sommige winkels wel en in andere niet.
Men koopt liever op internet, goedkoper, geen parkeerplaats zoeken en betalen en heel simpel; niet goed, geld terug. Maar toch is daar in Almere niet veel van te merken. Massa’s lopen door de winkelstraten, kopen vette happen broodjes Döner en MacDonalds, drinken een biertje op een terras en kijken om zich heen naar andere mensen die hetzelfde doen.
Als ze weggaan en s’avonds afval op straat laten liggen, is daar s’ochtends het achterneefje van Bob Marley weer om het op te ruimen. Met zijn unieke straatstofzuiger. Almere werkt.