De aap gelogeerd
21-03-2012
Op m’n zestiende was ik huisschilder in Amsterdam. Een pracht job. Je ziet wat je maakt.
Gevels met afgebladderde verf, huiskamers met vergeeld behang en donkere trappenhuizen werden een lust voor het oog door mijn toedoen. Met m’n baas Gerrit kon ik het goed vinden. Hij leerde me de kneepjes van het vak: plamuren, deuren afschilderen. Hij leerde me ook hoe met klanten om te gaan; als met je beste vriend. Op de koffie bij klanten had Gerrit altijd wel en goeie mop of een sterk verhaal in petto, waardoor we steevast s’ middags weer werden uitgenodigd voor een kopje thee of een pilsje.
Fooien van een tientje of vijfentwintig gulden waren eerder regel als uitzondering aan het eind van een klus. Gerrit zei dan altijd:
’We zijn hier niet voor de kat z’n viool’
Ook gaf hij me een tip waar ik mijn leven lang wat aan had:
‘Vertrouw mensen nooit te snel. Wees niet te goedgelovig. Voordat je het weet ben je ’de aap gelogeerd’.
