Nederlands leraar

De PEP kwam op Woensdag, mijn broer wilde hem altijd het eerste lezen. Ik las het liefst de verhalen van Asterix en Obelix en Lucky Luke. Natuurlijk ook de ridder Valliant, detective agent 327 en sukkel Guust Flater. De PEP was jarenlang ons favoriete weekblad.

Jaren later woonde ik in München naast de PEP, het ‘Perlacher Einkaufs Paradies’, een groot winkelcentrum. ‘Wir gehen ins PEP?’ vroeg ik dan mijn vriendin en dan gingen we naar de mega supermarkt in de kelder van het winkelcentrum.

Voor de PEP was ik trouwens geabonneerd op de Donald Duck. Op mijn zevende verjaardag kreeg ik een kaartje van oom Donald. Er stond een plaatje op van de drie neefjes naast een neergestort vliegtuigje, ernaast de tekst:

‘Gefeliciteerd! We wilden je komen bezoeken, maar helaas is er iets tussengekomen’.

Urenlang heb ik die dag nog bij de voordeur staan wachten, in de hoop dat ze toch nog zouden komen.

Later kreeg ik nog een abonnement op de KIJK. De Kijk was een wetenschappelijk maandblad voor kinderen. Mooie reportages over geschiedenis, sterren, ruimtevaart en dinosaurussen, kortom over alle mogelijke wetenswaardigheden. Dit blad was leerzaam. De KIJK was goed voor je algemene ontwikkeling. Mijn vader gaf me daarom een abonnement voor mijn 12e verjaardag.