Nederlands leraar

Dutise vrienden van mij zijn op dit moment vanuit Keulen op de fiets in Arnhem beland, vandaag willen ze naar Rotterdam fietsen. Morgen treffen we ons in Den Haag. Een andere vriend van mij is vorig jaar met zijn dochter van dertien vanuit Den Haag naar Scherpenzeel in Gelderland gefietst. Langs de Rijn liggen goeie fietspaden.
Vroeger fietsten we voor de lol, mijn vriend en ik waren 12 jaar, van het dorpje Scherpenzeel naar Hattemerbroek bij Zwolle. Dat was ook zo’n kilometer of 70. Schoolreisjes deden we vroeger ook op de fiets, met de vijfde en zesde klas van de lagere school gingen we vanuit Scherpenzeel naar Oldenbroek in de Veluwe. Dat was ook zo’n zestig kilometer verder.

We fietsten trouwens ook naar de middelbare school in Amersfoort, 15 kilometer verderop. Het hele jaar door, ook bij regen en slecht weer. S’ochtends om 7 uur vertrokken we met een groepje. Het was wel hard trappen elke dag, maar we waren ook nooit ziek en hadden een prima conditie.

In Amsterdam zie ik de pubertjes van tegenwoordig verveeld op hun mobiele telefoons staan staren, massaal maken ze gebruik van het openbaar vervoer.
Het aantal ziekmeldingen is hierop terug te voeren; door het hoesten en niezen in de bus of tram worden anderen snel aangestoken. Door de te warme temperatuur in de tram worden de pubertjes slaperig. Door het zitten en hangen worden ze lui en slap. Met hun chagreinige blikken zien ze er al vroeg oud uit. Jammer.