Nederlands leraar

Theo Maassen had de volgende grap; ‘Waar moet het heen met de wereld? Niemand weet het. Ja, Frank Boeijen weet het, maar die kan niemand verstaan’.
Klopt, hij maakte veel platen met mooie muziek, maar wat hij nou precies zong was velen een raadsel.
En toch, sinds ik zijn laatste plaat aangeschaft heb, ben ik onder de indruk. De muziek alleen al, bovendien zit er een tekstvel bij. Wat het leuke is, hij steelt er zelf ook de draak mee.

Vooral in het nummer ‘een zanger die fluistert’.
En zacht
Als je goed luistert
Een zanger die fluistert
Meer zal
Het niet zijn
Ik hoop
Dat je vindt wat je zoekt
En als er iets verloren is
Een gevoel van
Gelatenheid
En gemis

Mooi, heel mooi! Pure poëzie.. die goeie band erachter maakt het compleet. Net als het nummer ‘Het Park’ naar aanleiding van een bezoek aan het park waar alles begonnen is; Kronenburger Park, een van zijn grootste hits. Hij gaat terug;
Vandaag was ik in het park
Ik liep door mijn lied
Daar kom ik vandaan
En dacht aan toen
Jong waren wij
Voor ons het leven
Er was geen tijd
Maar de hoop op vrijheid