Nederlands leraar

Een paar dagen vorst in Nederland; het land is in rep en roer; schaatsen en snow- boots vliegen de winkel uit, rayon- hoofden van de elfsteden tochten worden geïnterviewd. De eerste schaatswedstrijden op natuurijs vinden plaats. Zou het dit jaar dan toch? Niet dus, een dagje sneeuw heeft dit jaar een illusie gemaakt van de tocht der tochten, die inmiddels legendarische proporties heeft aangenomen en misschien ooit nog eens plaatsvindt maar dit jaar niet meer. Zullen we afspreken om volgend jaar gewoon even af te wachten tot het een paar weken gevroren heeft en pas daarna met alle flauwekul eromheen te gaan beginnen? Tien centimeter is namelijk gewoon tien centimeter. Daar helpt al dat opgewonden en overdreven gedoe echt niet aan. Sterker nog, de teleurstelling achteraf is alleen maar groter. Het volgende ijs waar we naar uitkijken is het ijs van de ijssalon of de ijscoman op het strand. Die komt in elk geval, zon of geen zon. En volgende winter graag pas over de Elfstedentocht beginnen na drie weken vorst