Nederlands leraar

Paar keer in Leiden geweest, telkens als ik het station doorloop waan ik me in een grote kantine. In het midden de eettafels, groot en van hout. Praktisch, het is waar. Op de meeste stations is het staand eten geblazen en zie je mensen voortsjokken met Döner Kebab, Pizza en Hamburgers. Hier kan je er tenminste nog eens goed bij zitten. Maar als je, zoals ik, net ontbeten hebt, zijn al die eettentjes aan de zijkanten van het station een beetje teveel van het goede.
Toen ik buitengekomen dankzij een frisse wind in mijn gezicht alle etensluchtjes achter me liet en een jongen de weg vroeg naar de Vrouwensteeg, kreeg ik te horen;
‘hier rechtdoor de Gaza-strook door, aan het eind links en rechtdoor en dan de derde rechts volgens mij’. ‘Gaza-strook?’ vroeg ik.
‘Zo wordt dat smalle straatje genoemd waar je eerst doorheen moet, vol Turkse en Marokkaanse eettentjes’.

Genoeg te eten daar in Leiden, dat is me wel duidelijk geworden.