Nederlands leraar

We keken ernaar uit, naar de zondagavond direct na het nieuws om kwart over acht; Koot en Bie.
We spraken er de volgende dag over en als de uitzending goed was, weken en maanden, nee jaren later nog. We kenden hele flarden van teksten uit ons hoofd.
We hadden hun platen, waarvan vooral de ‘tweede langspeelplaat van het Simplistisch Verbond’ met
‘Enge buren’ en ‘voor het hek’ favoriet waren.

Van de ‘derde langspeelplaat van het Simplistisch Verbond’ was dit natuurlijk het onverbeterlijke ‘Klischeemannetjes Life in de Haagse Houtrusthallen’.

Het beste moest nog komen; de Tegenpartij was helemaal lachen, gieren, brullen. Natuurlijk hadden we de poster voor ons raam hangen; ‘geen gezeik, iedereen rijk’.

Latere contacten met leeftijdsgenoten leverden bij fans van Koot en Bie steevast de teksten herleven, als je begon vulde de ander je meteen aan.
Hoe goed van Kooten ook was, mijn favoriet was toch de Bie. Zonder hem van Kooten niets, ze vulden elkaar, zoals vaker in duo’s, perfect aan.
Groot fan was ik ook van meneer Foppe, het alter-ego van De Bie. Zijn boekjes ‘Meneer Foppe en het gedoe’ en ‘meneer Foppe over de rooie’ behoren tot mijn absolute favorieten.

Zaterdag met Fred, al meer dan 50 jaar mijn vriend, afgesproken. We gaan een avondje Koot en Bie filmpjes kijken, luisteren en vooral veel herinneringen ophalen.