Nederlands leraar

Het was bewolkt en we liepen, mijn vriend en ik, door Haarlem. Ik woon hier inmiddels bijna twee jaar en het bevalt me veel beter dan in Amsterdam. Daar moet ik wel bij zeggen dat ik in Amsterdam een stamkroeg had, l ’Affiche, met terras. In de zomer was het daar goed toeven op de Zondagmiddag in de zon. Een leuke middag op een terras heeft als ingrediënten ten eerste de zon. Dan is goed gezelschap belangrijk, want onder het genot van een goed glas bier kunnen interessante conversaties gevoerd worden. Ons favoriete biermerk bij l ‘Affiche was Texel, 4 eurootjes per groot half liter glas en met z’n tweeën dronken we er een stuk of 4 dus bedroeg de rekening het eind van de middag minimaal 32 eurootjes, meestal meer want fingerfood.
Maar goed, nu Haarlem. Het was bewolkt, maar niet koud en met de wind viel het ook wel mee.
Ik kende natuurlijk wel al wat terrassen in Haarlem. Natuurlijk de Grote Markt en de Jopen. Prima toeven daar, maar de Grote Markt is nogal groot en druk en open. De Jopen kerk daarentegen is kleiner maar helaas kijk je daar tegen de muren van het Gemeentehuis aan. Natuurlijk helpt het uitstekende Jopen biertje wel om het gezelliger te maken, vooral de ‘Blurred Lines’ mag mij bekoren, maar waarom zit je hier aan een biertje van 4 euro 50, omringd door nieuwbouwmuren? Waar zijn de bomen?
Nee, deze afgelopen Paaszondag kwam ik erachter dat het beste terras in Haarlem zich bevind op de Botermarkt. Als ik me niet vergis, was het ‘de Gooth’ in het midden van het plein.

Er staat op de Botermarkt de hele week een haringkar en ’s woensdags is er in de zomer rommelmarkt. Vorig jaar scoorde ik daar voor mijn tante het prachtige boek ‘Gezelligheid kent geen tijd’ en dat ging over de meester tekenaar wijlen Anton Pieck, als ik me niet vergis geschreven door Henri Knap. Mijn tante van 94 in het Land van Maas en Waal, Dreumel, was er in ieder geval dolblij mee, zo liet ze me weten. Dat had ze met veel plezier gelezen en ook de prachtige prenten met genoegen bekeken. Ze kijkt geen televisie meer, zelfs het journaal niet meer, liet ze me tevens weten, want ‘alleen maar die oorlog en die boeren’ daar had ze het duidelijk helemaal mee gehad. Gezelligheid kent geen tijd, nou dat klopte ook voor ons in Haarlem vandaag.

We kwamen voordat de zon doorbrak en hadden ruime keuze aan plaats, zodat we riant in het midden vooraan gingen zitten, zodat je mooi zicht hebt op alles wat er voorbij komt lopen.

Wat dronken we daar? Bonifatius – ik ging voor de Blonde en mijn vriend voor de Amber – een 4 euro – bier uit een mooi Bonifatius-glas dat ik nooit eerder had gedronken, maar geweldig lekker! De brouwerij stond in Friesland googleden we even. Wie was Bonifatius ook alweer? Bekende naam uit de geschiedenisboekjes! Een priester die vermoord werd in 754 terwijl hij Friezen trachtte te bekeren, die hem met het zwaar afslachtten.

Bij het tweede glas brak de zon door.
Toen kon de dag niet meer kapot. Pluspunten van het terras op de Botermarkt zijn bovendien:
De lage huizen rondom zorgen voor veel toegang van de zon, dus een zonnig terras en de zon bleef ook de hele middag, van 3 tot 8 aanwezig.

De vriendelijke, leuke bediening. Het is altijd fijn als je door een leuk meisje bediend wordt en dat was zeker het geval. Bij navraag bleek ze ‘Dirkje’ te heten, het soort meisjes waar ik vroeger helemaal op viel. Duidelijk was dit een lokaal meisje, een studente HBO die er wat bij wilde verdienen.
In Amsterdam zijn het vaak Engelsen, die geen Nederlands spreken. Als je vraagt waarom ze geen NL spreken zijn ze geïrriteerd heb ik gemerkt.

De mensen om ons heen. Geen toeristen, maar locals. Leuke jongens en meisjes die gretig bier stonden te drinken en in groepjes van 4-5 aan kwamen lopen. Geamuseerd mochten we ze observeren.
In Amsterdam zitten er meestal toeristen op de terrassen en vaak nogal arrogante studenten.
Nee, Haarlem wint het duidelijk wat mijn terraservaring betreft.