Paar keer in Leiden geweest, telkens als ik het station doorloop waan ik me in een grote kantine. In het midden de eettafels, groot en van hout. Praktisch, het is waar. Op de meeste stations is het staand eten geblazen en zie je mensen voortsjokken met Döner Kebab, Pizza en Hamburgers. Hier kan je er tenminste nog eens goed bij zitten. Maar als je, zoals ik, net ontbeten hebt, zijn al die eettentjes aan de zijkanten van het station een beetje teveel van het goede.
Toen ik buitengekomen dankzij een frisse wind in mijn gezicht alle etensluchtjes achter me liet en een jongen de weg vroeg naar de Vrouwensteeg, kreeg ik te horen;
‘hier rechtdoor de Gaza-strook door, aan het eind links en rechtdoor en dan de derde rechts volgens mij’. ‘Gaza-strook?’ vroeg ik.
‘Zo wordt dat smalle straatje genoemd waar je eerst doorheen moet, vol Turkse en Marokkaanse eettentjes’.

Genoeg te eten daar in Leiden, dat is me wel duidelijk geworden.

Het was mooi weer voor een begrafenis; grijs en somber weer. Het regende ook nog een beetje toen ik bij de begraafplaats Westergaarde in Amsterdam – Osdorp kwam. Aanvankelijk zag het er nogal verlaten uit, bij navraag diende ik bij het crematorium te zijn. Aldaar stond ik in de rij om het gastenboek te tekenen, condoleerde ik de dochter die mij uitgenodigd had en liep met de groep naar de zaal. Ook zoiets waar je je lang mee bezig kunt houden; welke muziek op mijn begrafenis? Ik hoorde hier wat jazz en klassiek, niet onaangenaam.
Wat ik wel storend vond, waren de toespraken. Met name de eerste van de ex-vrouw van de overledene. Het was, zoals wel vaker te horen is op begrafenissen een korte, samenvattende biografie van de overledene. Daar is op zich niks mis mee. Het was het verhaal over Ab, die afgekeurd werd voor militaire dienst in Nederland. Wat me stoorde was de bijna opgewekte en haastige manier van spreken. Zinnen als; ‘Appie werd afgekeurd voor militaire dienst in Nederland, maar voor de Duitsers was hij nog goed genoeg’.
Grappig hoor, als dwangarbeider naar Duitsland. Het verhaal was moeilijk verstaanbaar. Iets over bombardementen in Leipzig in de munitiefabriek waar hij tewerkgesteld was. Iets over zijn grote sociale betrokkenheid in de roerige jaren ’60 en de bom die hij al dan niet voor de koets van Beatrix en Claus zou hebben gegooid. Iets over zijn liefde voor de kunst. Maar wat ze nou precies zei was zo haastig en onverstaanbaar uitgesproken, dat het me sterk lijkt dat anderen het beter hebben verstaan dan ik. Aan mijn gehoor mankeert trouwens niks.
De vriendin die daarna het woord nam kon ik wel goed volgen. Ze sprak met duidelijke, gedragen stem op een langzaam tempo en articuleerde goed. Allerlei dingen die bij de vorige spreekster vrijwel geheel ontbraken. Het was altijd een vriendelijke en opgewekte man geweest, een mooi gegeven en een oprecht woord van dank, mooi. Ook belangrijk om te zeggen.
Hierna was er nog koffie met cake, maar ik maakte dankbaar gebruik van de eerste deur die ik zag waarmee ik naar buiten kwam. Weg hier, het had me lang genoeg geduurd.

De Landengte van Korinthe is een landengte nabij de stad Korinthe die Peloponnesos met het vasteland van Griekenland verbindt. De landengte is op het smalste punt slechts 6,5 km breed.
Westelijk van de isthmus ligt de Golf van Korinthe, oostelijk de Golf van Egina. Schepen die van Attika naar de Golf van Korinthe wilden varen, moesten de omweg om de Peloponnesos maken. Die was niet alleen lang, maar ook gevaarlijk. Veel schepen leden schipbreuk op de rotsachtige kusten van de drie kapen in het zuiden van het schiereiland. Al in de oudheid had men bedacht dat een kanaal door de landengte dit probleem zou oplossen. In de zevende eeuw v.Chr. begon men met de uitvoering, maar dit strandde door technische problemen. In plaats daarvan werd een overtoom gemaakt, in het Grieks Diolkos genaamd. De diolkos lag tussen de plaatsen Poseidonia (tegenwoordig een buitenwijk van Korinthe, waar nu nog resten van de overhaal te zien zijn), zuidelijk van het tegenwoordige kanaal in het westen en Schinous in het oosten, noordelijk van het kanaal. Ook in de Romeinse Tijd werden door Julius Caesar en Tiberius pogingen gedaan de landengte te doorgraven. Het duurde nog tot 1893 voor het Kanaal van Korinthe daadwerkelijk gerealiseerd werd.

Op YouTube is een mooi animatiefilmpje te zien als je Diolkos intypt. De schepen werden dus over de 6,5 kilometer land gesleept op houten karren. De Diolkos was dus een overtoom. Nooit geweten wat een overtoom was, maar nu is het duidelijk. Ongelofelijk dat er vele eeuwen lang zo over dat land werd gesleept met die boten!En waar woont Metina? Aan de Overtoom in Amsterdam. Toeval? Toeval bestaat niet.

Geweldig interessant trouwens, die Griekse geschiedenis. Gisteren mocht ik naar veel historische verhalen luisteren van Matina, een Griekse reisleidster. Ze is afkomstig uit Nafplion, de eerste hoofdstad van het moderne Griekenland in de negentiende eeuw, vrijgemaakt van 4 eeuwen Ottomaanse overheersing, waar Otto van Beieren de Koning was.

Het nabijgelegen Epidaurus is het best bewaarde theater uit de oudheid. Nafplion is trouwens een van de mooiste stukjes Griekenland. Als je gaat google-en op Nafplion zie je wel waarom, je krijgt meteen zin op er naartoe op vakantie te gaan.

Woensdag heb ik de volgende les met Matina, dus dan komen er ongetwijfeld nog nieuwe interessante wetenswaardigheden naar boven die ik wellicht ook aan mijn weblog toevertrouw.

Was me dat lachen bij het tv-programma ‘Kannie waar zijn’!

In Den Haag was een oversteekplaats voor eekhoorns over een drukke weg gebouwd. Op de vraag waar het gevaarte dat over de weg was gebouwd voor diende, gaven voorbijgangers als antwoord;
‘een fietsoversteekplaats?’
‘een kunstwerk?’
Toen men hoorde dat het een ‘eekhoornbrug’ was, werd er hartelijk om gelachen. ‘Een eekhoornbrug?’
Uit onderzoek was gebleken dat er op de plaats waar de brug gebouwd was, zo’n 20 eekhoorns leefden aan de ene kant van de brug in het bos. Ook was onderzocht dat de brug tot nu toe door geen een eekhoorn gebruikt was.
Dit kwam door het stalen materiaal dat gebruikt was, aldus een woordvoerster van de Partij voor de Dieren uit Den Haag.
Eekhoorns houden niet van metaal en zullen zich er niet snel op wagen.
Wat voor prijskaartje hing er aan dit nutteloos project?

212 000 Euro. Voor 20 eekhoorns, dat is 10.600 Euro per eekhoorn.

Weggegooid belastinggeld, wat beter besteed had kunnen worden aan hulpbehoevende ouderen of meer politie op straat.

Het lijkt erop dat het geld hoe dan ook snel uitgegeven moest worden, zonder vooraf degelijk onderzoek te doen naar zaken als;

– Wat is het nut van zo’n brug?
– Waar komt zo’n brug te staan?
– Van welk materiaal maken we zo’n brug?

De gemeente Den Haag kwam met de reactie dat het nog voorbarig was om nu al conclusies te trekken, we moeten de eekhoorns wat meer tijd geven..

Massa en volume
Het totale volume van de Zon bedraagt 1,41027 kubieke meter. Er passen ongeveer 1,3 miljoen Aardes in de Zon. De massa van de Zon bedraagt 1,9891030 kilogram en dat is 333.000 keer meer dan de Aarde. De Zon bevat 99.8% van de totale massa van het zonnestelsel. De Nederlandse astronome Imke de Pater heeft ons zonnestelsel wel eens omschreven als “De Zon en een beetje puin”.

Las ik toen ik ging googelen op ‘hoe groot is de zon?’.

Ik kan het me moeilijk voorstellen, maar de zon is dus 333. 000 keer groter dan de aarde. Vanmiddag las ik met Ola, een 13-jarige Poolse die ik bijles geef omdat ze vlak voor haar cito-toets zit, in haar geschiedenisboek over Copernicus, de Poolse astronoom die berekende dat de aarde om de zon draait en niet andersom.

‘Nicolaas Copernicus wordt beschouwd als de grondlegger van de heliocentrische theorie, die stelt dat de zon in het midden van het zonnestelsel staat en dat de planeten er omheen draaien, dit in tegenstelling tot het destijds gebruikelijke geocentrische wereldbeeld, waarbij de aarde werd geacht het centrum van het heelal te vormen. Het geocentrisme was geformuleerd door Claudius Ptolemaeus in zijn Almagest, een krachtige en relatief eenvoudige berekeningsmethode, die anderhalf millennium ongeslagen bleef’. Aldus Wikipedia, waarna nog een uitgebreide uitleg van zijn theorie volgt.

Tijdens een inburgeringsles kreeg ik eens van Katime, een moeder op leeftijd uit Marokko, de volgende vraag;
‘Meester, mijn zoon van elf zegt dat de aarde om de zon draait, dat heeft hij van de meester op school gehoord. Is dat echt zo?’. ‘Ja, dat is echt zo’ zei ik. Ze kon het maar nauwelijks bevatten. Datzelfde had ik met de grootte en het gewicht van de zon. Bijna onvoorstelbaar als je er over nadenkt.